سوالات متداول درمان آرتروز

علل و عوامل مختلفی می‌تواند در بروز درد نقش داشته باشد. به همین علت نیاز به بررسی بیشتر برای شناسایی علت آن است.

اگر در کنار وجود صدا، مشکلات دیگری به ویژه در مفصل زانو وجود دارد، بهتر است معاینه کامل صورت بگیرد.

همان‌طور که گفته شد، عدم اقدام برای درمان این مشکل سبب حل‌شدن خود به خود آن نخواهد شد. خیلی از اوقات حتی با توجه به عدم رعایت نکات مراقبتی توسط بیمار، احتمال عود مشکل و حتی بروز برخی دیگر عوارض آن وجود دارد.

خیر، اگر یک متخصص با تجربه را انتخاب کنید، پس از بررسی شرایط بهترین طرح درمان را ارائه خواهد کرد. خیلی از مواقع جراح راهکارهای اصلاحی و تمرینی را برای بیمار اتخاذ می‌کند.

معمولاً 1 تا 3 جلسه با فاصله 4 تا 6 هفته کافی است. تعداد دقیق جلسات به شدت آسیب، سن بیمار و پاسخ بدن به درمان بستگی دارد. پزشک پس از ارزیابی اولیه برنامه درمانی را مشخص می‌کند.

بهترین مسکن برای بیمار با توجه به شرایط وی تجویز خواهد شد. معمولا از NSAID ها کمک می‌گیرند.

در بسیاری از مواقع، علاوه حساسیت حین لمس، بیمار با کبودی در آن ناحیه نیز همراه است.

پارگی رباط صلیبی یکی از شایع‌ترین آسیب‌هایی است که در این ورزش اتفاق می‌افتد.

درمان قطعی مشکل با توجه شدت آن ارائه خواهد شد. گاهی روش‌های غیر جراحی برای درمان مشکل گزینه مناسبی است. با این حال در بزرگسالی اکثرا نیاز به انجام جراحی‌ خواهد بود.

معمولا زمانی که عامل بروز این مشکل برطرف شود، سنگینی پا نیز رفع خواهد شد. به همین علت پس از چند هفته باید چنین مشکلی کم و کم‌تر احساس شود.

بهترین راه این است که به یک متخصص مراجعه کنید تا با کمک تصاویر مناسب، سلامت استخوان را بررسی کند.

این موضوع به شدت آسیب و نوع درمان وابسته است. در اکثر مواقع فرد پس از 6 تا 12 ماه قادر خواهد بود با اجازه متخصص به فوتبال برگردد.

بروز برخی از مشکلات مثل درد و تورم تا مدتی بعد از درمان طبیعی است. اما اینکه شاهد شیوع هر نوع عارضه‌ای باشید، اینطور نخواهد بود. به عنوان مثال عفونت در ناحیه زخم از جمله مشکلاتی است که نیاز به توجه جدی دارد.

طب سنتی بیشتر بر ماساژ درمانی و مصرف ترکیبات مغذی تاکید دارد. به منظور پیشگیری از بروز این مشکل می‌توانید روی برخی راهکارهای طب سنتی نیز حساب باز کنید.

در 2 روز اول در بیمارستان روند تعویض پانسمان انجام می‌شود. با این حال توصیه بر آن است که در منزل و تا 7 روز چنین پروسه‌ای را خودتان هم انجام دهید.

1. شرکت در تمرینات منظم و سبک ورزشی برای حفظ قدرت و حرکت مفصل جدید.
2. انجام احتیاط‌های لازم برای جلوگیری از آسیب و صدمه، اگر استخوان و یا ساق‌پای شما بشکند شما مجبور به انجام عمل جراحی مجدد هستید.

این موضوع خیلی شایع نیست. با این حال در آسیب‌های خیلی دید و بدون اقدام برای درمان، می‌توان شاهد چنین عوارضی بود.

در صورتی که به طور اصولی و با اجازه پزشک تمرین‌های مناسب انجام شود، مطمئنا به بهبودی فرد کمک خواهد کرد.

یک متخصص با تجربه می‌تواند بهترین راهکار جراحی و حتی غیر جراحی را برای درمان مشکل شما ارائه دهد. همچنین بروز عوارض پس از درمان با کیفیت، کم‌تر خواهد شد.

ورزش بدنسازی در اکثر اوقات توسط افراد به صورت صحیح انجام نمی‌شود. از این رو درد زانو ممکن است پس از هر جلسه برای فرد تا مدتی ایجاد شود.

بله، متخصص به خوبی می‌تواند از این تصاویر برای تشخیص دقیق‌تر کمک بگیرد.

راهکار مشخصی برای تشخیص این موضوع وجود ندارد. معمولا پس از گذشت یک سال از ترمیم استخوان، می‌توان گفت استحکام اولیه را به دست می‌آورد.

عمل جراحی شما تقریبا بین 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد. جراح ارتوپد غضروف ها و استخوان‌های آسیب دیده شما را برمی‌دارد و ایمپلنت های پلاستیکی و فلزی را جایگزین آن می‌کند تا توازن و عملکرد را به زانوهای شما برگرداند.

غالب بیماران پس از 2 تا 3 روز از بیمارستان مرخص می‌شوند. به همین دلیل رعایت مراقبت‌ها در خانه علاوه‌بر بیمارستان حائز اهمیت است.

روش های پیشگیری از بیماری آرتروز شامل ورزش، تغذیه و زندگی سالم است. باید خیلی از رفتارهایی که سبب آسیب به مفصل می‌شود را تغییر دهید.

مسلما پروتز مورد استفاده مانند مفصل خود شما نخواهد بود. با این حال اگر از پروتز با کیفیت در یک عمل موفقیت‌آمیز استفاده شود، می‌تواند تا حد زیادی مشکلات شما را برطرف کند.

گاهی اوقات به دلیل کمبودی که در برنامه غذایی وجود دارد، استفاده از مکمل ضرورت دارد. به عنوان مثال غالبا بر مصرف قرص ویتامین دی توصیه می‌شود.

جدای از عللی نظیر کشیدگی لیگامان‌ها و فشار روی اعصاب، آپاندیسیت جزء عوامل مشکوک باید در نظر گرفته شود. درد ممکن است نشانه کیست تخمدان راست یا عفونت کلیه نیز باشد.

این عارضه آنقدر شایع نیست که در همه بیماران اتفاق بیفتد. با این حال ممکن است گروهی از بیماران پس از درمان با آن مواجه شوند.

بهبودی تدریجی از هفته 3 تا 6 شروع می‌شود و معمولا پس از 3 ماه به حداکثر می‌رسد.

بیماران با اختلالات انعقادی، عفونت فعال یا سرطان ممکن است کاندید مناسبی برای این درمان نباشند.

بله، یکی از دلایل عمده بروز سنگینی پا، تورم و التهاب این ناحیه است.

معمولا استفاده از مایعات پرانرژی در این دوران توصیه می‌شود.

در دراز مدت می‌تواند مشکلاتی برای زانو و بافت‌های اطراف آن ایجاد کند.

در صورتی که با علت پارگی رباط صلیبی در فوتبال آشنا باشید، راحت‌تر می‌توانید از این مشکل پیشگیری کنید. گرم کردن مناسب، اجتناب از حرکات ناگهانی و حتی تقویت عضلات اطراف زانو به پیشگیری از چنین مشکلی کمک زیادی خواهد کرد.

ورزشکارانی که در حوزه‌هایی مثل فوتبال، والیبال، تنیس، بسکتبال و دومیدانی فعالیت دارند، بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند. همچنین بیماران مبتلا به پوکی استخوان شانس تجربه آن را خواهند داشت.

خیر، حین جراحی بیمار تحت بیهوشی قرار دارد و اصلا متوجه هیچ حسی نخواهد شد.

دوره تمرین‌های آمادگی جسمانی پس از عمل جراحی رباط مفصل زانو و پس از برداشتن گچ 6 تا 10 هفته به طول می‌انجامد. تنها زمانی که عملکرد و قدرت مفصل زانو در فعالیت‌های تفریحی باز گردد و با پزشک مسئول مشورت شود می‌تواند ورزش‌های رقابتی را آغاز کند.

باید تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا اصول مراقبتی را به نحو احسنت انجام دهید.

عوامل مختلفی می‌تواند در بروز این مشکل موثر باشد. از التهاب و ضعف عضلانی گرفته تا عوامل روانی، همه و همه قادر خواهد بود چنین عارضه‌ای را در بیمار ایجاد کند.

برای این کار می‌توان به صورت تلفنی و حتی حضوری اقدام کرد. به علاوه امکان رزرو نوبت آنلاین برای بیماران فراهم است.

در صورتی که تمرین‌های ورزشی به درستی و برای تقویت عضلات اطراف مفصل انجام شود، مسلما در پیشگیری از چنین مشکلی موثر خواهد بود.

خیر، این مشکل بدون اقدام برای درمان از بین نمی‌رود. روش‌های غیرجراحی می‌تواند در کم‌کردن علائم آن تاثیرگذار باشد. اما اگر فرد بخواهد به طور اصولی آن را درمان کند، باید به متخصص مراجعه کرده و در صورت نیاز جراحی شود.

اگر درمان به صورت اصولی و با کمک جدیدترین و بروزترین تکنیک‌ها انجام شود، قطعا خیلی از عوارض کم‌تر خواهد شد.

به طور معمول افراد مسن‌تر چنین صدایی را تجربه می‌کنند. با این حال مشاهده آن حتی در کودکان نیز محتمل است.

جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از یک آرتروسکوپ و با ایجاد برش‌هایی کوچک صورت می‌گیرد. جراحی آرتروسکوپیک خیلی تهاجمی نیست. یعنی درد کمی دارد و جراحی بسیار آسانی است.