روش های درمان و ترمیم پارگی رباط صلیبی

از آنجا که آسیب‌های رباط مفصل زانو مانند پارگی باعث اختلال در پایداری غیر فعال زانو می‌شود، باید به عنوان خطر بالقوه تحت درمان قرار گیرد. آسیب‌های رباط مانند آسیب‌های مینیسک زانو شایع بوده و عمدتاً ورزشکاران رشته‌های دارای برخورد، مانند: فوتبال، اسکی روی یخ، هندبال تیمی، بسکتبال، راگبی و اسکی را در بر می‌گیرد. پارگی و آسیب‌های رباط در مفصل زانو ناشی از برخورد با حریف در ورزش‌های دارای برخورد است اما این نوع آسیب می‌تواند بدون هیچ گونه تماس بدنی نیز به وجود آید مانند چرخش و سایر حرکت‌هایی که فراتر از دامنه طبیعی حرکتی است. در ادامه با روش های درمان و ترمیم پارگی رباط صلیبی بیشتر آشنا می‌شویم.

پارگی رباط صلیبی چگونه اتفاق میوفتد؟

رباط‌های گوناگون مفصل زانو برای حفظ پایداری مفصل با یکدیگر همکاری می‌کنند و هر چقدر فشار قویتری بر مفصل وارد شود رباط‌ها به میزان بیشتری درگیر می‌شوند آسیب‌های ترکیبی احتمالاً ناشی از ضربه شدید بوده و هر چقدر ضربه شدیدتر باشد آسیب‌ها خطرناک تر و پیچیده‌تر خواهد بود و منجر به پارگی رباط زانو می‌شوند. مکانیسم‌های زیر شایع ترین مکانیسم‌های پارگی رباط مفصل زانو است:

1. ضربه ای که از جانب خارجی به مفصل زانو وارد می‌شود یا از جانب داخل به پنجه اصابت می‌کند.
2. ضربه ای که از جانب داخل به مفصل زانو وارد می‌شود یا از جانب خارج به پنجه پا اصابت می‌کند.
3. ضربه ای که ناشی از باز یا خم شدن بیش از حد مفصل زانو است.
4. حرکت چرخشی بدون برخورد بدنی.
5. فرود ناگهان بدون کنترل بر روی زانو

رباط صلیبی کجای زانو قرار دارد

رباط‌های صلیبی پا در درون مفصل زانو  وجود دارند. رباط صلیبی قدامی در جلو و رباط صلیبی خلفی در عقب به شکل ضربدر یکدیگر را قطع می‌کنند. (در واقع) رباط‌های صلیبی حرکات زانو به عقب و جلو را کنترل می‌کنند. رباط صلیبی قدامی به صورت مورب از وسط زانو عبور می‌کند. این رباط از بیرون لغزیدن استخوان درشت نی و بیرون زدن آن نسبت به استخوان ران جلوگیری کرده به زانو پایداری چرخشی می‌دهد.

در این پادکست دکتر سید رضا شریف‌زاده درباره پارگی رباط صلیبی به صورت جامع نکاتی را به شما آموزش می‌دهد.

نحوه پارگی رباط صلیبی زانو

نحوه پارگی رباط صلیبی قدامی یا ACL زانو می‌تواند به صورت‌های مختلفی اتفاق بیُفتد. بیشتر پارگی رباط صلیبی هنگامی که فشار ناگهانی به زانو در حالت نداشتن تعادل و عدم تسلط لازم روی زانو ها اتفاق میُفتد. در ادامه با حالت های مختلف پارگی رباط صلیبی بیشتر آشنا خواهید شد.

1) ضربه به جانب خارج مفصل زانو

ضربه ای که بر بخش خارجی مفصل زانو وارد شده و مفصل را به طرف داخل می‌برد و آن را به شکل ضربدری در می‌آورد بسیار شایع‌تر از ضربه‌ای است که به جانب داخل مفصل زانو وارد شده و آن را پرانتزی می‌کند. ضربه چه بر جانب داخل زانو وارد شد و چه بر جانب داخل پا وارد آید (که مفصل زانو را به خارج می‌برد) نتیجه مکانیسم آسیب یکسان است. برای مثال آسیب و پارگی جانبی خارجی زمانی به وقوع می‌پیوندد که دو بازیکن به طور همزمان با ناحیه داخل پا به توپ ضربه بزنند.

سمت چپ: درضربه‌های خیلی شدید رباط صلیبی پاره خواهد شد. سمت راست: در ضربه‌های بسیار شدید رباط خلفی صلیبی نیز می‌تواند پاره شود. این نوع ضربه‌ها به آسیب مینیسک‌های داخلی و رباط جانبی داخلی و رباط‌های قدامی- خلفی صلیبی منجر می‌شوند.

2) ضربه به جانب داخل مفصل زانو

در ورزش‌ها، هنگامی که مفصل زانو مختصری به حالت خمیده است و پا زیر فشار قرار دارد اغلب جانب داخل زانو مستعد صدمه است. از این رو مفصل زانو، با فشار به طرف خارج رفته و استخوان درشت نی که مرتبط به استخوان ران است به داخل چرخش دارد. در ابتدا فشار از سوی رباط جانب خارجی تحمل می‌شود که می‌تواند به پارگی رباط منجر شود. احتمال وقوع آسیب مینیسک در این حالت کمتر از زمانی است که ضربه به خارج زانو وارد می‌شود زیرا رباط جانب خارجی به مینیسک مجاور متصل نیست.

3) ضربه ناشی از خم و باز شدن بیش از اندازه زانو

وارد شدن ضربه از جلو به مفصل زانو باعث باز شدن بیش از اندازه مفصل زانو می‌شود. بازشدگی با فشار مفصل زانو می‌تواند بدون برخورد فیزیکی اتفاق بیفتد. سقوط بر روی زانوی خمیده باعث خم شدگی شدید مفصل زانو و پارگی رباط زانو می‌شود.

4) آسیب چرخشی بدون تماس بدنی

صدمه ناشی از چرخش بدون تماس بدنی هنگامی ایجاد می‌شود که یک چرخش لغزشی با پای خمیده اتفاق می‌افتد. مانند هنگامی که استوکهای کفش در چمن گیر می‌کند. این نوع ضربه می‌تواند باعث پارگی رباط و هر دو مینیسک مفصل زانو شود. آسیب رباط صلیبی قدامی در اثر چرخش شدید داخلی ستون درشت نی که مرتبط با استخوان ران است اتفاقی می‌افتد.

علل و عوامل پارگی رباط صلیبی

رباط صلیبی قدامی می‌تواند به چند علت مهم آسیب ببیند و رعایت آن، باعث آسیب دیدگی کمتر از ناحیه رباط صلیبی در همه ورزش‌ها می‌شود:

• تغییر مسیر سریع
• ایستادن ناگهانی
• پایین آوردن سرعت به هنگام دویدن
• فرود آمدن نادرست در هنگام پرش
• برخورد یا تصادف مستقیم مانند تکل در فوتبال

مطالعات چندی نشان داده اند که در بعضی ورزش‌های خاص وقوع آسیب ACL در ورزشکاران زن بیشتر از ورزشکاران مرد است. گفته می‌شود چنین چیزی به خاطر تفاوت در شرایط فیزیکی، قدرت عضلانیی و کنترل عصبی عضلانی است. دیگر علل مطرح شده عبارتند از تفاوت نحوه قرار گرفتن لگن خاصره و اندام‌های تحتانی (پا)، افزایش میزان شلی رباط‌ها و تاثیر استروژن بر ویژگی‌های رباط‌ها.

اهداف درمان پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) عبارتند از:

• بازگرداندن ثبات طبیعی یا تقریبا طبیعی به زانو
• بازگرداندن فرد به سطح کارکردی که پیش از آسیب دیدگی زانو داشته است
• محدود کردن فقدان کارکرد زانو
• جلوگیری از پارگی یا آسیب دیدگی بیشتر دیگر ساختارهای زانو
• کاهش درد
• پیشگیری از استئوآرتریت

بیمار باید با پزشک خود هماهنگ شود تا تصمیم بگیرد که باید چند ماه توانبخشی (نوتوانی) شود یا عمل جراحی همراه با نوتوانی داشته باشد. همه پارگی‌های ACL به عمل جراحی نیاز ندارند.

معاینه‌های رایج آسیب رباط زانو قدامی

معاینه زانوی آسیب دیده همیشه باید از سوی پزشک انجام شود. آسیب‌های مفصل زانو در ورزش شایع بوده و درمان صحیح آن بسیار مهم است. از این رو به نظر می‌رسد که اطلاعات موجود در این زمینه مورد توجه مربیان و ورزشکاران بوده و بینش آنان را نسبت به روش‌های معاینه که پزشک متخصص در زمان وقوع چنین آسیب‌ها و پارگی‌هایی به کار می‌گیرد ارتقا می‌دهد. معاینه کامل و کافی و بدون نقص تقریباً غیر ممکن است مگر آنکه عضله‌های مخالف رها و منبسط باشند.

1. تجزیه و تحلیل مکانیسم پارگی: جهت وارد آمدن ضربه و مقدار نیروی وارد شده در زمان وقوع آسیب اطلاعات مهمی را برای ارزیابی نوع و شدت آسیب به پزشک می‌دهد.
2. معاینه ناحیه آسیب دیده: تورم ممکن است در اطراف مفصل و داخل آن باشد. خون مردگی روی ناحیه آسیب دیده یا اطراف مسیر رباط‌های جانبی نشان دهنده خونریزی و پارگی رباط است. در مواقع تجمع مایع، تورم به بالای استخوان کشکک کشیده می‌شود. پزشک با وارد کردن فشار دست خود بر بالا و پایین کشکک تشخیص می‌دهد آیا تجمع مایع ادامه دارد یا خیر و هم زمان با آن شست خود را روی استخوان کشکک فشار داده و به سمت استخوان ران می‌کشد. هنگامی که مایع در مفصل زانو جمع می‌شود استخوان کشکک با مقاومتی اسفنجی روبروست و هنگامی که سطح مفصلی استخوان کشکک مخالف راستای استخوان ران فشرده می‌شود حرکت کشکک متوقف خواهد شد. زمانی که فشار از روی استخوان کشکک برداشته می‌شود به دلیل وجود مایع زیرجلدی تجمع مایع قابل مشاهده است.
3. لمس کردن: پزشک معاینه کننده خطوط روی مفصل زانو و تمام مسیر رباط جانب خارجی را بررسی کرده و به موقعیت حساسیت توجه دارد. حتی می‌توان تورم ناشی از تجمع خونریزی را که در امتداد رباط پخش شده است هنگام معاینه پارگی رباط زانو حس کرد.
4. معاینه دامنه حرکتی: پزشک هرگونه محدودیت باز و بسته شدن مفصل زانو را معاینه می‌کند. درد در هنگام حرکت یا کاهش دامنه حرکتی می‌تواند نشانه پارگی مینیسک زانو باشد.
5. معاینه پایداری: چنین معاینه ای اساساً به این منظور انجام می‌شود که پزشک بتواند ناپایداری زانو ناشی از ورزش را تشخیص داده و راجع به آن تصمیم گیری کند. بدون رهایی عضله‌ها از فشار، انجام معاینه کامل ناممکن است. گاهی مواقع وجود درد امکان انجام معاینه کامل را ناممکن می‌سازد.
6. اشعه ایکس: اگرچه این تصویربرداری هر نوع آسیب وارده به رباط صلیبی قدامی را نشان نمی‌دهد ولی می‌تواند نشان دهد که آیا آسیب با شکستگی استخوان در ارتباط است یا نه.
7. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): با این بررسی تصاویر بهتری از بافت‌های نرم مانند رباط صلیبی قدامی ایجاد می‌شود. با این وجود، برای تشخیص پارگی ACL معمولا به MRI نیازی نیست.

درمان آسیب‌های حاد رباط

درمان پارگی رباط صلیبی قدامی به میزان جدی بودن پارگی، وجود آسیب‌های دیگر و میزان فعالانه بودن شیوه زندگی فرد بستگی خواهد داشت. هر چند رباط صلیبی قدامی کوچک ترین رباط در میان چهار رباط اصلی زانو است، ولی وجود آن برای حفظ ثبات پا در هنگام چرخاندن بدن ضروری است. بدون درمان مفصل زانو، از حرکت باز ایستادن این مفصل ادامه می‌یابد. چنین چیزی فرد را در معرض خطر وارد آمدن آسیب‌های دیگر به زانو قرار می‌دهد. پارگی غضروف زانو اغلب با صدمه دیدن غضروف که می‌تواند به استئوآرتریت (به تصویر زیر توجه کنید) منجر شود در ارتباط است. در ادامه گزینه‌های درمانی که اغلب به هنگام پارگی رباط صلیبی قدامی مورد استفاده قرار می‌گیرند آمده است.

علائم حاد پارگی رباط های زانو

بیمار باید هر چه زودتر درمان آسیب‌های حاد و از جمله پارگی رباط زانو را بر اساس رهنمودهایی که قبلاً در بخش آسیب رباط ارائه شد آغاز نماید. چنانچه علائمی مانند درد در هنگام حرکت، محدودیت حرکت، تورم در مفصل زانو، حساسیت موضعی در امتداد رباطها یا ناپایداری مانند خالی کردن زانو را مشاهده کرد با پزشک مشورت کند.

آیا پارگی رباط صلیبی با گچ خوب میشه

پزشک ممکن است، در آسیب های رباط زانو، پرهیز از انجام فعالیت‌های ورزشی را در زمانی که هیچ گونه ناپایداری در مفصل زانو وجود ندارد، تجویز کند. تمرین برای عضله‌های جلو و پشت ران هر چه سریعتر آغاز خواهد شد. در بعضی مواقع ممکن است یک بانداژ حمایتی گچی مورد استفاده قرار گیرد و این نوع درمان برای مدت چند هفته به طول انجامد.

چه زمانی دکتر تشخیص می‌دهد باید عمل جراحی رباط انجام شود؟

در آسیب‌های رباط به ویژه ناپایداری‌های ترکیبی مانند آسیب رباط جانبی یا آسیب رباط صلیبی خلفی یا قدامی اقدام به عمل جراحی کند. با عمل جراحی رباط صلیبی زانو، انتهای رباط با بخیه دوخته یا دوباره به محل دقیق آناتومیکی آن متصل می‌شود. در پارگیهای کامل رباط صلیبی خلفی یا قدامی معمولاً با استفاده از تاندون یارتینا کولوم تقویت به عمل می‌آید.

مراقبت های پس از عمل جراحی پارگی رباط صلیبی به چه صورت است؟

به طور مختصر، مراقبت‌های پس از عمل جراحی ممکن است 3 الی 6 هفته با بی‌حرکتی همراه باشد؛ حرکت‌های کنترل شده زود هنگام، یا حرکت غیر فعال پیوسته فوری را شامل شود. در پارگی کامل (درجه3)، بی حرکتی در قالب گچی برای چند هفته و به دنبال آن 3 هفته قالب گچی متحرک برای منفک نمودن (ایزوله) آسیب رباط داخلی به کار گرفته می‌شود. این نوع درمان می‌تواند به عنوان درمان جایگزین جراحی یا بی حرکتی به کار رود. پارگی کامل (پارگی درجه 3) رباط خارجی معمولاً به جراحی نیاز دارد تا بهترین نتیجه حاصل شود. به منظور حفظ عملکرد عضله ای ران به تمرین‌های پیوسته یا عضله‌ها اهمیت داده و تأکید می‌شود. چنین تمرین‌هایی حتی هنگامی که پا هنوز در گچ است باید انجام شود. پس از اینکه پا از گچ خارج شد، تمرین‌ها باید افزایش قدرت عضله‌ها، توان و افزایش دامنه حرکتی در مفصل زانو را باعث شده و برنامه تمرینی توصیه شود.

درمان آسیب‌های مزمن رباط

نادیده گرفتن آسیب‌های شدید رباط و پارگی آن و عدم دستیابی بیمار به پزشک برای مشورت با وی در دوران حاد آسیب چندان غیر معمول نیست. بنابراین ورزشکار پس از یک دوره استراحت کوتاه شرکت در تمرین و مسابقات را دوباره از سر می‌گیرد. از این رو یا زانو با آسیب‌های بیشتری مواجه می‌شود یا عملکرد رضایت بخشی ندارد. تشخیص ناپایداری و کارآمد نبودن رباط زانو با علائمی چون درد یا تجمع مایع در مفصل زانو معلوم می‌شود. پس از گذشت سالها، هنگامی که پایدارکننده‌های ثانویه (پایدار کننده‌های رباطی) دیگر کارایی لازم را ندارند این وضعیت بدتر می‌شود. روش معمول معاینه پزشکی آسیب‌های مزمن اصولاً شبیه معاینه آسیب‌های حاد رباط است که شامل تجزیه و تحلیل مکانیسم وقوع آسیب و آزمونهای پایداری زانو است. معاینه با اشعه X ممکن است در تشخیص آسیب‌های مزمن مفصل زانو و تشخیص پارگی رباط زانو ارزشمند باشد. عکس برداری از مفصل یا آرتروگرافی جزئیات بیشتری را در اختیار قرار خواهد داد. ترمیم یا بازسازی ناتوانی عملکرد رباط صلیبی یا رباط جانبی اغلب کاری دشوار است. رمز موفقیت بازسازی رباط زانو، تثبیت تمام ساختارهای ناتوان زانوی ناپایدار است.

در این پادکست دکتر سید رضا شریف‌زاده درباره عمل جراحی پارگی رباط صلیبی به صورت جامع نکاتی را بیان می‌کند.

رباط صلیبی قدامی جدید را می‌توان با بخشی از وتر کشککی تاندون عضله نیمه تاندون یا عضله کشنده پهن نیام بازسازی کرد (بازسازی درون مفصلی). عملکرد رباط نیز با گرفتن بافت خارج از مفصل مانند بافت عضله کشنده پهن نیام بازسازی می‌شود (بازسازی فرا مفصلی). با تکه برداری آزاد از تاندون کشککی، تاندون عضله نیمه تاندونی یا عضله کشنده پهن نیام می‌توان نقص یا پارگی رباط خارجی را بر طرف نمود. درمان پس از جراحی شامل نگهداشتن عضو آسیب دیده در گچ به مدت 6 هفته است. در برخی مواقع ماشین‌های تمرینی برای تمرین‌های پیوسته غیر فعال به کار گرفته می‌شود، یا تمرین درمانی زود هنگام دامنه حرکتی که با بریس یا قالب‌های متحرک حمایت می‌شود. جایگزین درمان جراحی خواهد شد.

عمل جراحی بازسازی و ترمیم رباط صلیبی

بازسازی رباط در بیشتر پارگی‌های ACL نمی‌توان رباط را به هم دوخت (بخیه کرد). برای اینکه بتوان ACL را با عمل جراحی ترمیم کرد و ثبات زانو را بازگرداند، باید رباط را بازسازی کرد. در بازسازی رباط، پزشک رباط پاره شده را با یک بافت پیوندی تعویض می‌کند. این بافت پیوندی مانند یک داربست عمل می‌کند که قرار است رباط جدید روی آن رشد کند.

می‌توان از چند منبع برای پیوند استفاده کرد ولی اغلب از تاندون پاتلا که بین کاسه زانو و استخوان ساق قرار دارد استفاده می‌شود. تاندون‌های همسترینگ واقع در پشت ران هم منبعی هستند که به طور معمول برای پیوند از آن‌ها استفاده می‌شود. گاهی هم از تاندون عضله چهار سر ران که از کاسه زانو به ران کشیده شده است استفاده می‌شود. از آنجایی که رشد دوباره عضو زمان می‌برد ممکن است بازگشت یک ورزشکار به ورزش بعد از عمل جراحی شش ماه یا بیشتر طول بکشد.

روش عمل جراحی ترمیم و بازسازی رباط صلیبی

جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از یک آرتروسکوپ و با ایجاد برش‌هایی کوچک صورت می‌گیرد. جراحی آرتروسکوپیک خیلی تهاجمی نیست. مزایای تکنیک‌های کمتر تهاجمی عبارتند از درد کمتر ناشی از جراحی، صرف زمان کمتر در بیمارستان و بهبودی سریع تر است.

نکات مهم بعد از عمل جراحی پارگی رباط صلیبی در جهت بهبودی

بسیار مهم است که بیمار و ورزشکار آسیب دیده تا زمانی که دامنه کامل حرکتی و قدرت عضلانی خود را در مفصل زانو به دست نیاورده است در تمرین‌های فعال عادی شرکت نکند. دوره تمرین‌های آمادگی جسمانی پس از عمل جراحی رباط مفصل زانو و پس از برداشتن گچ 6 تا 10 هفته به طول می‌انجامد. تنها زمانی که عملکرد و قدرت مفصل زانو در فعالیت‌های تفریحی باز گردد و با پزشک مسئول مشورت شود می‌تواند ورزش‌های رقابتی را آغاز کند. پس از عمل جراحی بازسازی پارگی رباط‌های مفصل زانو، قدرت این ساختار به مدت یک سال کم خواهد بود. به عنوان یک اصل باید توجه داشت که نباید قبل از این مدت ورزش‌های رقابتی به ویژه ورزشهای دارای برخورد را آغاز کرد. این موضوع نه تنها برای ارتقای توانمندی عملکرد آتی، بلکه برای بازسازی قدرت عضلانی و تحرک مفصل زانو بسیار اهمیت دارد.

درمان غیرجراحی رباط صلیبی چگونه است؟

در درمان اولیه آسیب PCL (رباط صلیبی خلفی) بر کاهش درد و تورم زانو متمرکز می‌شود. استراحت کردن و داروهای ضد درد ضعیف مانند استامینوفن می‌توانند به کاهش این علائم بیماری کمک کنند. ممکن است در ابتدا برای محدود کردن درد به استفاده از بریس بلند و عصای زیر بغل نیاز باشد. به بیشتر بیماران این اجازه داده می‌شود که در هنگام راه رفتن مقداری نرمال از وزنشان را روی پاها بگذارند. معمولا پارگی‌های PCL که خیلی شدید نیستند را با یک برنامه توانبخشی پیشرونده درمان می‌کنند. بیمارانی که تمایل به بازگشت به فعالیت‌های پرطرفدار دارند ممکن است قبل از بازگشت به این فعالیت‌ها به یک بریس عملکردی زانو نیاز داشته باشند.

بیشتر بیماران بعد از آسیب PCL درمان‌های فیزیوتراپی دریافت می‌کنند. درمانگرها درد و تورم را با استفاده از یخ، تحریک الکتریکی و دوره‌های استراحت که در آن پا به بالا تکیه داده می‌شود درمان می‎‌کنند.

از تمرینات ورزشی برای کمک به دوباره به دست آوردن حرکات نرمال مفاصل و عضلات استفاده می‌شود. تمرینات دامنه حرکت را باید فورا و با هدف کمک به دوباره بدست آوردن سریع حرکت کامل زانو آغاز کرد. این تمرینات عبارتند از استفاده از دوچرخه ثابت، کشش ملایم و وارد کردن فشار به زانو که به دقت توسط درمانگر انجام می‌شود. همچنین برای بهبود قدرت عضلات چهار سر در جلوی ران هم تمریناتی داده می‌شود. با سبک شدن بیماری و بهبود قدرت زانو، بیمار برای انجام تمریناتی تخصصی راهنمایی می‌شود تا ثبات زانوی وی بهبود یابد.

بریس‌های زانو

ممکن است پزشک بسته به پارگی رباط زانو پوشیدن بریس خاصی را برای محافظت از زانو در زمان بهبودی رباط آسیب دیده توصیه کند. بریس‌های زانو معمولاً دارای مکانیسمی لولا دار هستند که تا حدی امکان حرکت‌های خم و راست کردن را برای مفصل زانو فراهم می‌کنند. این مکانیسم به زانو امکان حرکت از سمتی به سمت دیگر را نمی‌دهد. با این وجود، نمی‌توان یک بریس زانو را برای همه انواع پارگی‌های رباط زانو توصیه کرد. ممکن است بهتر باشد، که درمورد استفاده از یک بریس زانو با پزشک صحبت کنید.

 فیزیوتراپی رباط صلیبی

ممکن است انجام فیزیوتراپی بعد از برخی از پارگی‌های رباط‌های زانو مفید باشد. فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود دامنه حرکت زانوی آسیب دیده کمک کند. همچنین ممکن است برای کمک به تقویت عضلاتی که از مفصل زانو محافظت می‌کنند، تمرینات ورزشی به فرد پیشنهاد شوند. اگر برای ترمیم رباط صلیبی پاره شده زانو به عمل جراحی فکر می‌کنید، ممکن است به شما توصیه کنند که قبل از عمل فیزیوتراپی کنید.

روند توانبخشی بعد از پارگی رباط صلیبی

چه درمان دربرگیرنده عمل جراحی باشد چه نباشد توانبخشی نقش بسیار مهمی در بازگرداندن بیمار به فعالیت‌های روزانه ایفا می‌کند. برنامه فیزیوتراپی در بدست آوردن دوباره قدرت و حرکت زانو به بیمار کمک می‌کند. در صورت انجام عمل جراحی، در فیزیوتراپی ابتدا بازگرداندن حرکت به مفصل و عضلات اطراف آن درمرکز توجه قرار می‌گیرد. بدنبال فیزیوتراپی برنامه ای تقویت کننده در نظر گرفته می‌شود که برای محافظت از رباط جدید طراحی شده است و در آن بتدریج فشار وارده روی رباط را افزایش می‌دهند. در مرحله پایانی توانبخشی، هدف بازگشت عملکرد است که با ورزشی که ورزشکار انجام می‌دهد تناسب دارد.

استفاده از مسکن ها برای کنترل درد پارگی رباط صلیبی

پاراستامول/ استامینوفن و کدئین: استامینوفن برای سبک کردن درد مفید است. بهتر است به جای استفاده گاه و بیگاه، چند روزی به طور مرتب از استامینوفن استفاده شود. دوز مناسب برای بزرگسالان دو قرص 500 میلی‌گرمی و روزی چهار مرتبه است. اگر درد شدیدتر باشد، ممکن است پزشک کدئین تجویز کند که قوی تر است؛ ولی می‌تواند در برخی افراد باعث خواب آلودگی و یبوست شود.

مسکن‌های ضد التهاب: این داروها را داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) هم می‌نامند. این داروها درد را تسکین می‌دهند، به علاوه ممکن است التهاب و تورم را هم محدود کنند. این داروها در انواع بسیار و تحت نام‌های تجاری زیادی موجود هستند. می‌توانید دو نوع از آن‌ها (یعنی آسپرین و ایبوپروفن) را بدون نسخه از داروخانه‌ها خریداری کنید؛ ولی برای انواع دیگر به نسخه پزشک نیاز دارید. مسکن‌های ضد التهاب گاهی با عوارض جانبی همراه هستند که جدی‌ترین آن‌ها معده درد و خونریزی معده می‌باشند. ممکن است برخی افرادی که دچار آسم، فشار خون بالا، نارسایی کلیوی، سوء‌هاضمه و نارسایی قلبی هستند قادر به مصرف مسکن‌های ضد التهاب نباشند. بنابراین، برای اطمینان از اینکه این داروها برای شما مناسب هستند، پیش از مصرف با پزشک یا داروساز درمورد آن‌ها سوال و مشورت کنید.

مدت زمان ترمیم رباط صلیبی

چنین چیزی بستگی به این دارد که کدام رباط زانو پاره شده باشد و همینطور شدت پارگی چقدر باشد. به علاوه، اگر بیشتر از یکی از رباط‌های زانو پاره شده باشد، ممکن است بهبودی بیشتر طول بکشد. اگر برای ترمیم ACL عمل جراحی انجام دهید، معمولاً حدود شش ماه طول می‌کشد، تا زانو به قدری بهبود یابد که بتوانید به فعالیت‌های ورزشی قبلی خود بازگردید. با این وجود، ممکن است بازگشت به فعالیت‌های قبلی در برخی افراد بیشتر طول بکشد. در کل، جراحی بازسازی ACL در حدود 8 تا 9 نفر از هر 10 نفر نتایج خوبی به همراه دارد.

طول دوره درمان رباط PCL و MCL

اگر رباط PCL با استفاده از جراحی درمان شده باشد، بهبودی کامل می‌تواند بین 9 تا 12 ماه طول بکشد. بعد از آسیب دیدگی ناشی از کشیدگی (رگ به رگ شدن) یا پارگی جزئی رباط MCL، این رباط در بیشتر افراد بعد از سه ماه کاملا بهبود می‌یابد. اگر پارگی کامل باشد، بهبودی می‌تواند کمی بیشتر طول بکشد ولی بیشتر افراد بعد از 6 تا 9 ماه به فعالیت‌های معمول خود بازمی‌گردند.

بهترین جراح رباط صلیبی تهران

تذکرمهم: درمورد اینکه بعد از پارگی رباط زانو شروع دوباره تمرین و ورزش چه زمانی بی خطر است، باید با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید. آنچه اهمیت دارد این است که تا زمانی که زانو از درد رهایی یابد و کاملا باثبات شود تمرین کردن دوباره را شروع نکنید. اگر تمرین کردن را خیلی زود شروع کنید، ممکن است باعث شوید زانویتان بیشتر آسیب ببیند.

هزینه عمل جراحی رباط صلیبی زانو

هزینه متوسط جراحی ACL به بیمه بودن یا نبودن شما بستگی دارد. برخی از هزینه‌های نقدی عبارتند از هزینه پذیرش بیمارستان و پرداخت‌های مشترک. طبعاً، شرکت بیمه باید هزینه‌های عمل را تحت پوشش قرار دهد. اگر از پارگی ACL زانو رنج می‌برید، فرآیند آماده شدن برای جراحی در واقع از فیزیوتراپی شروع می‌شود که به منظور آماده کردن زانو برای عمل صورت می‌گیرد (فیزیوتراپی بخشی از مراقبت‌های بعد از عمل هم هست ولی یک هزینه اضافی به حساب می‌آید).

هزینه برخی لوازم مورد نیاز برای بهبودی آسیب دیدگی هم هزینه اضافی است. هزینه بریس و عصا معمولا تحت پوشش بیمه قرار دارد. همچنین درمورد داروهای تجویز شده برای کنترل درد و در موارد با بدترین سناریو یعنی جراحی دوم برای بازسازی احتمال هزینه‌های اضافی وجود دارد. جراحی دوم در صورت ناموفق بودن جراحی اول یا آسیب دیدن ناحیه جراحی شده انجام می‌شود.