به نام خدا دکتر سید رضا شریفزاده هستم جراح و متخصص ارتوپدی. تو این ویس کوتاه می‌خوام در خصوص در رفتگی شانه و به خصوص در رفتگی مکرر شانه یه مختصر صحبت بکنیم. قبل از اینکه در خصوص در رفتگی بخواهیم اطلاعاتی را داشته باشیم باید در حقیقت آناتومی مفصل شونه رو بهتر بدونیم، مفصل شونه به واسطه دامنه حرکتی فوق العاده زیادی که داره، که تقریباً از بین مفاصل بزرگ بیشترین دامنه حرکتی رو داره ناپایداری ذاتی داره، و پایداری این مفصل بر خلاف سایر مفاصل بزرگ مثل مفصل هیپ مفصل لگن که یه پایداری ذاتی داره پایداریش وابسته به بافت‌های نرم اطرافشه یعنی عضلات تاندون‌ها و سایر بافت‌های نرم خیلی توی پایداری این مفصل نقش داره و از طرفی دررفتگی و ناپایداری هم توی مفصل شایعه. اغلب در رفتگی‌های شونه در رفتگی قدامی هستند ولی حدود ۵ درصد در رفتگی‌ها می‌تونه دررفتگی خلفی باشه. در رفتگی معمولا دفعه اول در اثر یک تروما و یه ضربه با انرژی بالا معمولاً ایجاد میشه ولی ممکنه که توی دفعات بعدی خیلی نیاز به ضربه‌ی خیلی محکم یا حرکت غیرمعمولی نداشته باشه و با یه حرکت ساده و یه ضربه کوچک هم ممکنه که دچار دررفتگی بشه. تشخیص دررفتگی به خصوص توی مراحل اول دررفتگی و دفعات اول دررفتگی پر سر و صداست، تشخیصش راحت‌تره، همراه با درده و محدودیت حرکتی ایجاد می‌کنه، کانتور شونه و اون شکل شونه تغییر می‌کنه و تقریباً تشخیصش خیلی تشخیص سختی نیست مگر اینکه در مواردی که در رفتگی مکرر شده باشه، چون علامت کمتری داره به خصوص اگه بیمار همراه با ضایعات دیگه‌ای باشه، آسیب‌های دیگه‌ای داشته باشه و توجه کمی بشه یا کاهش سطح هوشیاری داشته باشه ممکنه که این دررفتگی میس بشه. فرم دررفتگی خلفی شانه‌ام به دلیل اینکه هم ناشایع تره و هم علائم بالینش مختصر متفاوته اگر بهش توجه نکنیم ممکنه که میس بشه. به طور کلی هر مفصلی که در میره از جمله مفصل شونه باید به صورت اورژانسی جا اندازی بشه به دلیل اینکه تغذیه غضروف سر استخوان بازو وابسته به مایع مفصلیه و مفصلی که طولانی مدت در حالت در رفته باقی بمونه احتمال اینکه غضروفش آسیب ببینه وجود داره و هرچقدر هم که از زمان بیشتر گذشته باشه جا اندازیش سخت‌تر میشه بنابراین دررفتگی شانه مثل هر در رفتگی مفصل دیگه جز اورژانس‌های ارتوپدی محسوب میشه.
دکـتر سـیـد رضـا شــریـف زاده
