تشخیص و راه های درمان شانه یخ زده [توضیحات دکتر شریف زاده]

راه های تشخیص شانه یخ زده

به نام خدا دکتر سید رضا شریف‌زاده هستم جراح و متخصص ارتوپدی، یه مختصر تو ویس قبلی در خصوص علائم و نشانه‌ها و علت این بیماری فروزن شولدر یا شونه یخ زده صحبت کردم. در مورد تشخیصش معمولاً علائم بالینی را ما معیار تشخیص قرار می‌دیم. معمولاً وقتی محدودیت حرکتی تو تمام جهات حرکات شونه وجود داره، به خصوص اگه شرح حالی از اون مواردی که باعث ایجاد بیماری میشه وجود داشته باشه این تشخیص مطرح میشه. خیلی از اوقات انجام MRI به ما کمک کننده هستش برای اینکه ببینیم زمینه دیگه‌ای مثل پارگی‌های روتاتور کاف یا پارگی تاندون‌های اطراف شونه وجود داره یا نداره، یه سری شواهد هم ممکنه تو MRI ما ببینیم که به نفع تشخیص این بیماری باشه.

درمان‌های غیرجراحی شانه یخ زده

درمان  فروزن شولدریا شانه یخ زده بستگی به فازیه که بیمار به ما مراجعه میکنه. معمولا تو مراحل اولیه که چسبندگی هنوز خیلی زیاد نشده و محدودیت هنوز خیلی زیاد نشده استفاده از داروهای ضد التهاب و حرکت های شونه  در قالب فیزیوتراپی بسیار به بیمار کمک کننده هستش و پایه و اساس درمان این بیماری فیزیوتراپی زودرس و طولانی مدت هستش. از اونجایی که این بیماری یه بیماری پیشرونده و طول کشنده هم هستش معمولاً حدود ۱۸ ماه پروسه التهابی و ایجاد چسبندگی طول میکشه در طی این مدت ما باید مراقب باشیم که شونه دچار محدودیت حرکتی نشه و معمولاً بعد از این مدت که التهاب فروکش می‌کنه اگر محدودیت ایجاد نشده باشه خب میشه گفتش که درمان موفقیت آمیز بوده . پس استفاده از داروهای ضد التهاب و در حقیقت شروع فیزیوتراپی خیلی کمک کننده است گاهی اوقات ما مجبور میشیم داروهای ضد التهاب مستقیماً داخل مفصل شونه تزریق بکنیم که باعث ایجاد کاهش التهاب و ایجاد  دامنه حرکتی بهتری بشه.

درمان های جراحی شانه یخ زده

در خصوص درمان گاهی اوقات ممکنه به این درمان‌ها جواب نده یعنی با فیزیوتراپی و استفاده از داروها و تزریق گاهی اوقات به تنهایی موثر نیست به خصوص تو موارد طول کشیده . اینجا هستش که وارد درمان‌های جراحی میشیم درمان جراح طیفی از درمان داره ممکنه فقط یه منیپولیشن و دستکاری زیر بیهوشی یعنی بیمار در حالی که بیهوشه و درد نداره ما بتونیم با استفاده از دامنه حرکتی پسیو و غیر فعال این چسبندگی ها را آزاد بکنیم یا اینکه حین بیهوشی مقدار زیادی مایع مثلا نرمال سالین داخل کپسول مفصلی تزریق بکنیم که بتونه کپسول را مقداری گشاد بکنه و فضای مفصلی یکم بازتر بشه و اینا در حقیقت باعث بهبود علائمش بشه. گاهی اوقات هم ممکنه که نیاز به ریلیز آرتروسکوپیک بشه یعنی که ما بریم با جراحی البته به صورت آتروسکوپیک بریم چسبندگی هایی که ایجاد شده را آزاد بکنیم. در هر صورت هدف ما از درمان‌های حالا چه غیر جراحی و چه جراحی در حقیقت کاهش درد و محدودیت حرکتی بیمار هستش که معمولاً با این روش ها سعی میکنیم که به دست بیاریم.